Bir kişi için neyin “doğru” olduğu fikri çoğumuzun boğuştuğu bir şeydir ve çoğumuz genel olarak kavram hakkında düşünmekten kaçınmayı tercih ederiz. Bu, varoluşsal sorularla o kadar yoğun bir şekilde dolu ki, iyi cevapları olmayan bir kavram, sonuçta düşünmek sinir bozucu.
Yine de, hepimiz bir şekilde kader fikriyle ilgileniyoruz. Dini inançlar, burçlar, ruh eşleri ve yaşam çağrıları fikri – hepsi daha büyük bir resim olduğu fikrini veya en azından bir tanesinin görebildiğimizden biraz daha büyük olduğu fikrini ima eder.
“Bir şeyin bizim için mükemmel bir anlam ifade edip etmediğini nasıl anlayacağımız” konusunda bilgilendirilmiyoruz ve daha da kötüsü, yalnızca “olması gerekeni” yapmak istediğimizde, bu genellikle acıdan kaçınmak için kullandığımız bir mekanizmadır.
Zihniyet şudur: “Amacım olan” kişiyle evlenirsem, bunun sonsuza kadar sürmesi garantidir ve asla kalbim kırılmaz. Buraya yapmak için geldiğim işi yaparsam, vergi gibi gelmeyecek. Yine de, elbette, bunların hiçbirinin mutlaka doğru olmadığını biliyoruz.
Nihayetinde, bu şeyleri belirlemek için bize yalnızca “işaretler” aramamız veya bir durumla ilgili (sıklıkla değişen, her zaman etkilenen) duygularımıza güvenmemiz söylendi.
İşin sırrı, her ne yapıyorsan onu yapman gerektiğidir. Kiminle olursan ol onunla olman gerekiyor. Garanti yok. Hiçbir şey bir noktada zor değildir.
Acıdan kaçmanın bir yolu yok ama onunla daha iyi başa çıkmanın bir yolu var. Sadece nihai olarak “amaçlandığınız” şeyleri aramanın diğer tarafında, şu anda sahip olduğunuz şeyleri reddetmektir.
İşte bu yüzden, zaten size ait olanı nasıl açacağımıza ve kucaklayacağımıza ışık tutacağını umarak, bizim için doğru olduğunu düşündüğümüz şeye direniyoruz.
1. Bir şeyin bizim için gerçekten “doğru” olup olmadığını belirleyecek araçlara sahip değiliz.
Bizim için iyi olabilecekmiş gibi görünen şeyleri reddetmek ve bunlardan kaçınmak genellikle kesinlik arzusunun stresindedir. Gerçekten yaşayıp da işe yarayıp yaramadığını görmeden önce onu anlamaya çalışmak, bir kontrol fikrini sürdürmeye çalışmak gibidir. Uzun lafın kısası, bizim için doğru olan şeyleri reddediyoruz çünkü onların bizim için doğru olup olmadığını anlamaya çalışıyoruz.
2. “Doğru” olan fikrimiz ve “doğru”nun gerçekliği iki farklı şeydir.
Diyelim ki derin bir bağlantınız olan biriyle tanıştınız, ancak bir zamanlar “hayatınızın aşkı” için kesinlikle gerekli olduğunu varsaydığınız standartların çoğunu karşılamıyorlar.
İlişkinizde bunları gerçekten önemsemeseniz de, yalnızca neyin doğru olduğu konusundaki fikriniz ve neyin doğru olduğu gerçeği çatıştığı için, onların partneriniz olduğu fikrine bağlı kalmaya devam ediyorsunuz. Tahmin edin hangisi kazanmalı? Evet, haklısın: Aslında neler oluyor.
3. Sizin için neyin doğru olduğunu bilmek ve bunu hak ettiğinize inanmak da iki farklı şeydir.
Birçoğumuz bizim için doğru olanın sağlıklı, sevgi dolu bir ilişki olduğunu biliyoruz, ancak bu tür bir ilişkiyi hak ettiğimize inanmadıkça, kendi kendini sabote etmeye mahkumdur.
4. Çoğu insan sahip olmadıkları veya sahip olamayacakları şeylerle gelişir.
Sahip olamayacağınız şeyi elde etmenin mutluluğunu yaşamaya alıştıysanız, o zaman bir şeyi kabul etme, kucaklama veya uzun süre saklama konusunda pek şansınız olmayacak. Başka bir deyişle, gerçek bir huzur duygusu bulmakta zorlanacaksınız.
5. Bir şeyin sizin için tasarlandığını kabul etmekle gelen yoğun bir bağlılık duygusu vardır.
Bir şey için “kasten” olduğunuzu tam olarak kabul etmek, kimliğinizi bir şekilde değiştirir ve kesinlikle hayatınızı sonsuza dek yerine oturtuyormuşsunuz gibi hissettirir.
Konfor, alışkanlık ve kesinlik yaratıkları olduğumuz için, bir şeyin bizim için “doğru” olduğuna inanmayı seçmek, hayatımızın geri kalanında onu seçmeye devam etmeye kendimizi yatkın kılmakla aynıdır. Bunu yapmadan önce yapmak istediğimiz taahhüdün bu olduğundan emin olmalıyız.
Kalbinin Kırık Parçalarını Toplamaya Çalışanlar İçin
6. Bizim için doğru olan bir şeyi kucaklamak bizi şimdiki anı kucaklamaya zorlar.
Birçok insan bunu yapmak için mücadele ediyor. Sizin için doğru olan bir işte çalıştığınızı veya sizin için doğru olan bir ilişki içinde olduğunuzu fark ettiğinizde, motivasyonunuz tamamen tükenmiş gibi hissedebilirsiniz, çünkü artık izin vermek zorunda kalıyorsunuz. Geçmiş ve gelecekle ilgili fikirleri bir kenara bırakın ve tamamen şimdide olun.
7. “Nihai hedefe” ulaşma kavramı ürkütücüdür.
Bir şeyin bizim için doğru olduğunu kabul etmek, bir şekilde “başardığımızı” fark etmeye benzer. Ve “başarmak” harika bir şey gibi görünse de, genellikle gidecek başka bir yerinizin olmadığını fark etmenin başlangıcıdır. Hedefleriniz bir yere varmaksa, her zaman hareket halinde olacaksınız.
Bir “son hedefe” ulaşmak, devam edecek başka bir şey bulamadığınız sürece (dolayısıyla kabul edememe) devam etme isteğinizi kaybetmektir.
8. Gerçek olduğunu kabul etmediğimiz bir şeyi reddedemeyiz.
Varlığının farkında olmadığımız bir şeye karşı koyamayız veya ona kızamayız. Bunların hepsi, en doğru olduğunu bildiğimiz şeylere direndiğimizi söylemenin süslü bir yolu. Bir şekilde bizim için “doğru” olduğunu bilmediğimiz bir şeye direnemeyiz.
Bu, hayatta olmanın pek çok şanlı gizeminden biridir: Gerçekten sahip olduğumuz şeyi asla istemiyor gibiyiz.
