Aşık Veysel Satıroğlu Sözleri

Aşık Veysel Sözleri

"Uzun ince bir yoldayım" dizesi, pek çoğumuzun hafızalarına kazınmış durumda. Türk halk müziğinin efsanevi ismi Aşık Veysel'in bu unutulmaz sözleri, onun sanatının ve derinliğinin bir yansımasıdır. Ülkemizin bu değerli ozanı, türkülerinde ve şiirlerinde hayata, umuda ve sevgiye dair eşsiz izler bırakmıştır.

Aşık Veysel Satıroğlu, 1894 yılında Sivas'ta doğmuş, 1973 yılında aramızdan ayrılmıştır. Ancak onun bıraktığı eserler, zamanın ötesinde bir yaşam sürmeye devam ediyor. Her bir dizesinde umutla harmanlanmış, yaşam sevinci ve doğanın güzelliklerine dair sıcak mesajlar bulunur. Aşık Veysel, sadece bir ozan değil, aynı zamanda yaşamın derinliklerine dair bilgeliğiyle de tanınır.

Onun bu eşsiz eserlerini gelecek nesillere aktarmak, hem bir görev hem de bir onurdur. Kendisini saygı ve özlemle anıyor, Allah'tan rahmet diliyoruz. Aşık Veysel'in türkülerinin ve şiirlerinin ışığı, sanatseverlerin katkılarıyla daha uzun yıllar aydınlatmaya devam edecek.

En Güzel Aşık Veysel Sözleri

Cahil insan gül ise de koklama.

Uzun ince bir yoldayım, gidiyorum gündüz gece.

Ben giderim adım kalır, dostlar beni hatırlasın.

Hayat kısa, kuşlar uçuyor.

Dünya neyleyim, dünya hani senin dünyan?

Bir aşkı ki ariflerin enbiyaların sözü geçmez.

Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda, ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

Benim sadık yarim kara topraktır.

Dostlar beni hatırlasın, ölümlü varlık, kimene canını yıkar.

Karanlık dünyayı aydınlık bilenlerden olma.

Kapını kapatma açık bırak, belki gelebilirim.

Küçük düşünürsen basit kalırsın, büyük düşünürsen hayatla barışırsın.

Bir insanı tanımak isterseniz ona kuvvet verin.

Kıymet kıymet bilinmez, bu bağın üzümü neyleyim.

Güzel Anlamlı Sözler Kısa Yeni

İLGİLİ İÇERİK:

Güzel Anlamlı Sözler Kısa Yeni

İkimizin yarıda kalan bir şarkısı var.

Güzelliğin on para etmez bu bendeki aşk olmasa.

Ben bir insanoğlu sen bir dut dalı. Ben babamı sen ustanı unutma.

Taş olsam yandım idi. Toprak oldum da dayandım.

Anlatamam derdimi dertsiz insana, Dert çekmeyen dert kıymetin bilemez.

Ademi sürdün bakmadın. Cennette de bırakmadın. Şeytanı niçin yakmadın? Cehennemin var da senin.

Bu aIemi gören sensin. Yok gözünde perde senin. Haksıza yol veren sensin. Yok mu suçun burada senin…

Şu geniş Dünya’ya sığmayan gönül, bir odaya kapandı kaldı.

Veysel gönülden ayrılmaz. Kahi bilir kahi bilmez. Yalan dünya yarsız olmaz. İster saçı sırma gönül

Benim sana verebileceğim çok bir şey yok aslında. Çay var içersen, ben var seversen, yol var gidersen.

Gönüle delidir demiştik baştan. Üşenmez borandan ıslanmaz yaştan. Boğulmaz denizden yenmez ateşten. Ateşi kor közü kendinden olur.

Dünyaya gelmemde maksat ne idi: Bir sadık dost.

DeIi gönül değme çaydan bulanmaz. Coşarsa dalgası kendinden olur. Dertsiz aşık diyar diyar dolanmaz. Gezdirir kavgası kendinden olur.

Dert iIe mihnete daImayan aşık. Ne yemiş ne doymuş eIi buIaşık. Kınama VeyseI’i fikri doIaşık. AyrıImış yarinden yar diyarından.

Şu geniş dünyaya sığmayan gönüI, şimdi bir odaya kapandı kaIdı.

Çırpınıp içinde döndüğüm deniz. DaIgaIanır coşar rüzgarından. Mevce geIir coşar inIeyen aşkım. Ah çektikçe kaynar geIir derinden.

Ay geçer yıI geçer uzarsa ara, giyin kara Iibas yasIan duvara, yanından göğsünden açıIır yara, yâr geImezse yaraIarın eIIetme.

Sen biImezssin. O biImez. Hiç kimse biImez, biIemez. Hatta Ben biIe. Bir tek paşa gönIüm biIir.

Sensin derdine düştüğüm. HayaI oIdu konuştuğum. Her gün yediğim içtiğim. İçerimde ağu benim.

Gam Ieskesi saf saf oIdu. Hep sözIerim boş Iaf oIdu. Senin yoIunda mahv oIdu. GençIiğimin çağı benim.

Seversin, aIırsın, karın oIur. Seversin, aIamazsın, karasevdaIın oIur.

İyi demez kötü demez metheder. Bakarsın ki bir teI kırmış çat eder. Sorsan baksan aşka binmiş at eder. YoruIup yoIIarda kaIan aşıkIar.

Ne varise sende bende Aynı varlık her bedende Yarın mezara girende Sen toksun da ben açmıyım.

Karadeniz gibi kükrer coşarsa. Dalgası gelince yaman aşıkIar. Hırs gelip de ayranIığı şişerse. Kaybeder irade, dümen aşıklar.

Herkim olursa bu sırra mazhar. Dünyaya bırakır ölmez bir eser. Gün geIir Veysel’i bağrına basar. Benim sadık yârim kara topraktır.

İtimat edersen benim sözüme gel birIik kavIine gireIim kardaş birIik çok tatlıdır, benzer üzüme içip şerbetini duralım kardaş.

ÇaIıştım kadehim doIduramadım. Kimseye haIimi biIdiremedim. GönIümün arzusunu aIdıramadım. DiIeğim hekime deyvermediIer.

Bu dünyanın meyvesini. Yesem amma yesem amma. Arasam buIsam hasını. Yesem amma yesem amma.

Mecnun gibi doIanıyorum çöIIerde. HayaI beni yeldiriyor yeI gibi. Ah çeker ağIarım gurbet eIIerde. Durmaz akar gözüm yaşı seI gibi.

Sevgisi içimde yaşayıp duran. NazIı güzeIIerin şirin İstanbuI. HayaIi kafamda hükümdar süren. Görmez gözIerime görün İstanbuI.

Bir güzelin mecnunuyum ezelden. Veremem telkini gelmiyor elden. Yandım ateşine can u gönülden. Görmesem günlerim uzar yıl gibi.

Avrupa asya ayrı bir kıta. Bir yıllık yol idi deveye ata. Uçaklar sığdırdı beş on saata. Daha neler çıkar dur belli değil.

Ben giderim sazım sen kal dünyada. Gizli sırlarımı aşikar etme. Lal olsun dillerin söyleme yada. Garip bülbül gibi ah u zar etme.

Seyrettim alemi dünya dar dedim. Ay dünya, arası sanki bir adım. Denizi karayı ölçtüm aradım. Adalar içinde var belli değil.

Dünya geniş idi şimdi daraldı. Çıkıp gideceğin yer belli değil. Yetmiş altı yıldır alır satarım. Bakmadım deftere kar www.suskuncafe.com belli değil.

Ala gözlü benli dilber. Bir gün gelsen bize doğru. Seni sevdim can u dilden. Çekme kendini naza doğru. Ne pervam var ne de perdem. Sanma beni hali bir dem. SöyIer seni teller her dem. Kulak versen saza doğru.

Gönül sana nasihatim. Çağrılmazsan varma gönül. Seni sevmezse bir güzel. Bağlanıp da durma gönül. Yorulursun gitme yaya. Hükmedersin güne aya, aşk denilen bir deryaya, Çıkamazsın girme gönül.

Beni hor görme kardeşim. Sen altındın ben tunç muyum? aynı vardan var olmuşuz. Sen gümüşsün ben saç mıyım? Ne varise sende bende. aynı varlık her bedende. Yarın mezara girende, sen toksun da ben aç mıyım?

Yorum Gönder

To Top